شبکه چهگونه شکل گرفت؟
در ۸ تیرماه ۱۴۰۰ (۲۹ ژوئن ۲۰۲۱)، همایون شهریاری به این نتیجه می رسد که باید برای همدانشگاهیانِ دانشگاه پهلوی و نسل های بعدی آنان، با استفاده از فضای مجازی فرصتی فراهم آورد، فراتر از اهدافی که تشکلها و گروه های موجود دنبال می کنند. این ایده را با همسرش، شهیندخت خوارزمی و چند تن از دوستان همدانشگاهی در میان می گذارد. سپس در نامه ای با شمار بیشتری از دوستان دانشگاه پهلوی، این ایده را در میان می گذارد (در اینجا به جای پانویس میتوانیم لینک بدهیم به مطلبِ موردِ نظر) و واکنش های بسیار دلگرم کننده ای دریافت می کند. در نتیجه، تصمیم می گیرد شبکه ای اجتماعی و خاصِ یاران دانشگاه پهلوی به راه اندازد. از آقای مهندس امیرگانی متخصص شبکه، برای طراحی و راه اندازی شبکه دعوت می کند و با ایشان قرارداد می بندد. یک سرور (server) و یک دامنه (domain ) نیز برای شبکه خریداری می نماید. هم زمان از خانم هاله رضایی و آقای وحید حمیدفر برای مدیریت اجرایی شبکه دعوت به کار می کند. در دومین نامه، کلیات طرح را با بیانی کوتاه به شمار بیشتری از هم دانشگاهیان معرفی می کند.
به دلیل مشکلات بسیار این کار با سرعت لازم پیش نرفت. ولی سرانجام این مشکلات برطرف شد و شبکه در سال ۱۴۰۱ رسماً شروع به کار کرد.
رمز و راز پایداری ما
پویایی و نوآوری و خلق و پیادهسازی ایدههای نو برای نگهداری و توسعهی شبکه، اصل بنیادین پایداری آن خواهد بود. این اصل بر اهداف و راهبردها و بستر تکنولوژیک شبکه، و راهبردهای تولید محتوا و شیوهی مدیریت آن نیز حاکم است.
شبکه باید بتواند با بهرهگیری از تکنولوژیهای نو و ایدههای جدید پایدار بماند. هر یک از اعضا و خانوادهی آنان به ویژه نسل جدید، وظیفهی سنگین حفظ پایداری از طریق پویایی و نوآوری را بر عهده دارند. شبکه باید به گونهای اداره شود که نه تنها برای اعضا، بلکه برای خانوادهی آنان نیز جذاب باشد. این ویژگی به راحتی به دست نمیآید. نیازمند مشارکت فکری همهی اعضاست.
اصول دیگر، بیشتر از جنس اخلاق است. از جمله:
- احساس تعلق به شبکه و تعهد به پایداری آن
- پرهیز از ورود به بحثهای سیاسی
- پرهیز از جدلهای غیرعلمی و بیهوده
- بهکارگیری کلام و زبانی که توهینآمیز نباشد و باعث رنجش دیگری نشود
- مدارا و تابآوریِ نظر مخالف
- پرهیز از هرگونه تعصب و پیشداوریِ غیرمنطقی
- حفظ حرمت دیگری از جمله، اقلیتهای قومی و دینی
- برقراری ارتباط با دیگری و دیگران، با هدف تحکیم رابطه، افزایش احترام و علاقهی دوجانبه.
شکی نیست که این منشور با مشارکت اعضا اصلاح و تکمیل خواهد شد.